«— Άμα τη σημαία την σηκώνει ο Αντετοκούμπο, έχεις πρόβλημα; — Άλλο αυτό... »

— Υπερπαραγωγή χτες η παρέλαση !!

— Ναι ρε φίλε, αλλά δεν γουστάρω, να σηκώνει την σημαία μαύρος … Κάτι με χαλάει …

— Ναι «φίλε» μου, αλλά να ξέρεις, αυτός ο μαύρος που σηκώνει τη ελληνική σημαία, γίνεται ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδας στην πατρίδα του.

—  Εντάξει ρε φίλε, αλλά, δεν πάει, να σηκώνει τη σημαία, μαύρος, Αλβανός ή ό,τι άλλο.

— Κοίτα να δεις, αυτός ο πρόσφυγας ή ο μετανάστης που σηκώνει τη δική μας σημαία, έχει μια περηφάνια, καμαρώνει, θέλει να την σηκώσει, την τιμάει, δεν το κάνει με το ζόρι.

—  Εεεε, καλά τώρα, έτσι σιγά-σιγά θα μας τα πάρουν όλα.

—  Άμα τη σημαία την σηκώνει ο Αντετοκούμπο, The Greek Freak, έχεις πρόβλημα;

— Άλλο αυτό …

— Τι «άλλο αυτό»;

— Κοίτα να δεις, άμα είναι δεύτερης γενιάς μετανάστης, δεν έχω πρόβλημα.

—  Και πώς θα γίνει δεύτερης γενιάς, άμα δεν αφήσουμε τον … πρώτης;

— Εντάξει ρε φίλε, κι εγώ έχω ένα διαμέρισμα και το νοικιάζω σε κάτι αλβανούς, αλλά τί να κάνω, έχω ανάγκη.

— Ναι, έτσι είναι, ξέρεις ότι δεν βρίσκεις Έλληνα εργάτη ή μάστορα; Όλοι αλλοδαποί είναι. Άμα δούλευαν οι Έλληνες, δεν θα χρειαζόταν να νοικιάζεις το διαμέρισμα σε αλβανούς.

—  Το ξέρω ρε φίλε, αλλά, τι να κάνουμε; Εργάτες θα γίνουμε;

Η συζήτηση μπορεί να κρατήσει μέχρι την άλλη μέρα, … στο ίδιο μοτίβο.

--------------
Είναι μια ελληνική ταινία, «Πλατεία Αμερικής» την λένε, [Amerika Square (2016)], με τον Γιάννη Στάνκογλου, όπου στην Πλατεία Αμερικής μαζεύονται όλοι οι πικραμένοι της γης που δεν έχουν μοίρα στη πατρίδα τους. 
Είναι λοιπόν κι ένας τύπος, Έλληνας, 38 χρονών, άνεργος, ζει και τον ταΐζουν οι γονείς του και τάχει βάλει με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Αυτός λοιπόν, συλλαμβάνει το εξής σχέδιο, ζυμώνει ψωμί και βάζει μέσα δηλητήριο και κρεμάει τα καρβελάκια σε πλαστικές σακούλες στους κάδους απορριμάτων. 
Οι ρακοσυλλέκτες αλλοδαποί βρίσκουν τα ψωμάκια και τα παίρνουν να τα φάνε. 
Αλλά, τρώει και η μάνα του ελληναρά, από το φρέσκο, ζεστό ψωμάκι και πέφτει του θανατά, αλλά ευτυχώς την σώζει ένας πρόσφυγας, μπροστά στον απεγνωσμένο κανακάρη της.

Ε, λοιπόν, ο ελληναράς αυτός, μυαλό δεν έβαλε. Γι’ αυτό σας λέω, δεν βγάζει πουθενά η συζήτηση, αλλά οφείλετε να την κάνετε, επειδή πρέπει να γνωρίζουν όλοι αυτοί, ότι εσείς, δεν είστε ίδιοι μ’ αυτούς. Ότι εσείς, αγαπάτε την πατρίδα μας με τον τρόπο που μας διδάσκει το βαρύ φορτίο της κληρονομιάς μας.

Το Χαμομηλάκι