Μενεξέδες και ζουμπούλια και θαλασσινά πουλιά / αν τη δείτε την καλή μου χαιρετίσματα πολλά...

Μενεξέδες και ζουμπούλια και θαλασσινά πουλιά

σαν θα δείτε το πουλί μου χαιρετίσματα πολλά

Σαν θα δείτε το πουλί μου χαιρετίσματα πολλά

μενεξέδες και ζουμπούλια και θαλασσινά πουλιά

Ίβαλα ίβαλα ω, πάμε γιαλό-γιαλό

ίβαλα ίβαλα ω, μόνο εσένα αγαπώ

Αν εσύ δε με πιστεύεις

τα λουλούδια μαρτυρούν

σε μεγάλον όρκο βάλ' τα

την αλήθεια να σού πουν

Σε μεγάλον όρκο βάλ' τα

την αλήθεια να σού πουν

αν εσύ δε με πιστεύεις

τα λουλούδια μαρτυρούν

Ίβαλα ίβαλα ω, πάμε γιαλό-γιαλό

ίβαλα ίβαλα ω, μόνο εσένα αγαπώ

Κάμω να σε λησμονήσω

μα η καρδιά μου σε πονεί

'συ είσ' η πρώτη μου αγάπη

'συ είσαι εκεί παντοτινή

Συ είσ' η πρώτη μου αγάπη

'συ είσαι κι η παντοτινή

κάμω να σε λησμονήσω

μα η καρδιά μου σε πονεί

Ίβαλα ίβαλα ω, πάμε γιαλό-γιαλό

ίβαλα ίβαλα ω, μόνο εσένα αγαπώ

Ίβαλα ίβαλα ωωω πόσες φορές θα σ' το πω

ίβαλα ίβαλα ωωω μόνο εσένα αγαπώ

Μενεξέδες και ζουμπούλια και θαλασσινά πουλιά
σαν θα δείτε την καλή μου χαιρετίσματα πολλά

έϊβαλα έϊβαλα ωωω πάμε γιαλό γιαλό
έϊβαλα έϊβαλα ωωω μόνον εσένα αγαπώ

Πέντε φύλλα του σφεντάμου κι άλλα δυο του μενεξέ
μες τον κόσμο δεν ξανάδα ωραιότερη από σε

έϊβαλα έϊβαλα ωωω πάμε γιαλό γιαλό
έϊβαλα έϊβαλα ωωω μόνον εσένα αγαπώ

θα τ'ανοίξω τα φτερά μου να πετάξω σαν πουλί
να βρεθώ στην κάμαρά σου να σου πάρω ενά φιλί

έϊβαλα έϊβαλα ωωω πάμε γιαλό γιαλό
έϊβαλα έϊβαλα ωωω μόνον εσένα αγαπώ

κι αν εσύ δεν μου το δώσεις το φιλί που σου ζητώ 
θα το πάρω με το ζόρι και θα είναι πιο γλυκό

έϊβαλα έϊβαλα ωωω πάμε γιαλό γιαλό
έϊβαλα έϊβαλα ωωω μόνον εσένα αγαπώ

Το τραγούδι «Μενεξέδες και Ζουμπούλια» θεωρείται παραδοσιακό (επτανησιακό) τραγούδι που τραγουδιέται ακόμη και σήμερα κυρίως στις χορωδίες των νησιών. 
Ταυτόχρονα όμως ιστορία του χάνεται και στα βάθη της Μικράς Ασίας, με μικρές παραλλαγές στη μελωδία, την εναρμόνιση και τους στίχους. 
 Η διπλή αυτή πορεία του τραγουδιού δείχνει το πώς ταξίδευαν και ταξιδεύουν, στίχοι και μελωδίες απ' άκρη σ' άκρη του Ελληνισμού (και όχι μόνο...). 
 Τι κι αν το βαλσάκι παραπέμπει στη Δύση και ο τρίσημος ρυθμός του θυμίζει Επτάνησα. Στα 3/4 είναι επίσης γραμμένα πολλά υπέροχα μικρασιάτικα τραγούδια που πέρασαν και στην υπόλοιπη, νησιωτική κυρίως Ελλάδα.
 ...
Η μουσική αυτή είναι γνωστό ότι δεν γνώριζε σύνορα. 
Περνούσε από στόμα σε στόμα, από χωριό σε χωριό, από ήπειρο σε ήπειρο. Μόνος φραγμός της ήταν η γλώσσα. 
Κι αυτός όμως, πολλές φορές έσπαγε και το τραγούδι αποκτούσε νέους στίχους για να συνεχίσει το ταξίδι του και σε άλλους λαούς και άλλους πολιτισμούς. 

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι