Ο θάνατος του 16χρονου Παναγιώτη Στεφανή και η παραμονή 13χρονης στη
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, είναι ο απολογισμός δύο σοβαρών περιπτώσεων
υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ από ανήλικους, το τελευταίο διάστημα.
Γεγονότα που προκαλούν ανησυχίες, για την αντιμετώπιση του κοινωνικού
φαινομένου, το οποίο βρίσκεται σε έξαρση.
Η συνδρομή της οικογένειας θεωρείται πολύ σημαντική, ώστε να υπάρξει η ορθή ενημέρωση προς τους ανήλικους και θα πρέπει να σταθούν αρωγός στην αποτροπή τέτοιων περιστατικών. Σημαντική είναι, εκτός από τη συνδρομή των γονιών, και αυτή των εκπαιδευτικών, σύμφωνα με όσα είπε η Κλινική Ψυχολόγος Δρ, Αριστονίκη Θεοδοσίου στο Sigmalive.
Κατά την κ. Θεοδοσίου, τρία είναι τα βασικά στοιχεία που πρέπει να δει η κοινωνία σε βάθος, ώστε να μην βρεθούμε και πάλι αντιμέτωποι με τέτοιες περιπτώσεις, και αυτά είναι:
«Θα πρέπει να γίνεται σωστή ενημέρωση από τους γονείς. Δηλαδή θα πρέπει
να ενημερώνουν τα παιδιά τους ότι η υπερβολική χρήση οποιασδήποτε
εξαρτησιογόνου ουσίας», είπε η κ. Θεοδοσίου.
Δεύτερο στοιχείο θεωρεί την εκμάθηση, μέσα από μαθήματα που προσφέρονται στα σχολεία, των αποτελεσμάτων που μπορούν να επιφέρουν στον οργανισμό οι ουσίες. «Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν πώς μπορεί να αντιδράσει μια τέτοια ουσία στο αίμα, με τη βοήθεια των μαθημάτων που παρακολουθούν, όπως για παράδειγμα τη Βιολογία. Επίσης, θα μπορούσαν να υπάρχουν μαθήματα κατά τη διάρκεια των οποίων να γίνεται ιδιαίτερη μνεία στις ουσίες».
Πρόσθεσε, μάλιστα, πως θα πρέπει να ελέγχεται κατά πόσον η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ από κάποιον ανήλικο γίνεται από πειράγματα ή ακόμη να βρεθούν οι τρόποι εκείνοι από τους οποίους θα διαφαίνεται ότι ένα παιδί είναι επιρρεπές στις ουσίες αυτές. «Σε μια τέτοια περίπτωση, το παιδί χρήζει ψυχολογικής στήριξης», εξήγησε η κ. Θεοδοσίου.
Το τρίτο και τελευταίο στοιχείο είναι το να γίνονται γνωστά τα πρότυπα που έχει το παιδί, εάν δηλαδή τα παιδιά που φαίνονται ευάλωτα στην κατανάλωση ουσιών βρίσκονται σε οικογενειακό περιβάλλον που οι γονείς πίνουν ή καπνίζουν.
«Μπορεί κάποια παιδιά να έχουν γονείς οι οποίοι πίνουν πολύ στην καθημερινότητά τους και σε μια τέτοια περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος να καταλήξουν στην ίδια θέση», είπε η κ. Θεοδοσίου.
Σε ερώτηση εάν θεωρεί ότι τα παιδιά που καταφεύγουν συνήθως στις ουσίες έχουν στην οικογένειά τους άτομα που εξαρτιούνται από ουσίες, η Δρ. Θεοδοσίου είπε πως μπορεί να είναι οποιοδήποτε παιδί. «Σίγουρα, όμως, η καθοδήγηση από το σπίτι και το σχολείο παίζουν καθοριστικό ρόλο».
Όσον αφορά την περίπτωση που γονιός αντιληφθεί ότι ένα παιδί έχει μια τέτοια τάση, η κ. Θεοδοσίου είπε πως η καλύτερη αντιμετώπιση είναι ο γονιός να δείξει αρχικά κατανόηση και στη συνέχεια να τον συμβουλεύσει.
«Συμβουλές, όπως να εξηγήσει τι συμβαίνει στον οργανισμό όταν ξεπεράσει κάποιος το όριο, να ζητήσει να μάθει σε ποιους χώρους συχνάζει όταν πίνει, να προσέχει το ποτό που πίνει γιατί μπορεί να είναι νοθευμένο και γενικότερα να δώσει στο παιδί κατά κάποιον τρόπο βασικές δεξιότητες για το πώς να ζούμε και πώς να προστατεύουμε τον εαυτό μας», είπε, τέλος, η κ. Θεοδοσίου.
Η συνδρομή της οικογένειας θεωρείται πολύ σημαντική, ώστε να υπάρξει η ορθή ενημέρωση προς τους ανήλικους και θα πρέπει να σταθούν αρωγός στην αποτροπή τέτοιων περιστατικών. Σημαντική είναι, εκτός από τη συνδρομή των γονιών, και αυτή των εκπαιδευτικών, σύμφωνα με όσα είπε η Κλινική Ψυχολόγος Δρ, Αριστονίκη Θεοδοσίου στο Sigmalive.
Κατά την κ. Θεοδοσίου, τρία είναι τα βασικά στοιχεία που πρέπει να δει η κοινωνία σε βάθος, ώστε να μην βρεθούμε και πάλι αντιμέτωποι με τέτοιες περιπτώσεις, και αυτά είναι:
Δεύτερο στοιχείο θεωρεί την εκμάθηση, μέσα από μαθήματα που προσφέρονται στα σχολεία, των αποτελεσμάτων που μπορούν να επιφέρουν στον οργανισμό οι ουσίες. «Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν πώς μπορεί να αντιδράσει μια τέτοια ουσία στο αίμα, με τη βοήθεια των μαθημάτων που παρακολουθούν, όπως για παράδειγμα τη Βιολογία. Επίσης, θα μπορούσαν να υπάρχουν μαθήματα κατά τη διάρκεια των οποίων να γίνεται ιδιαίτερη μνεία στις ουσίες».
Πρόσθεσε, μάλιστα, πως θα πρέπει να ελέγχεται κατά πόσον η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ από κάποιον ανήλικο γίνεται από πειράγματα ή ακόμη να βρεθούν οι τρόποι εκείνοι από τους οποίους θα διαφαίνεται ότι ένα παιδί είναι επιρρεπές στις ουσίες αυτές. «Σε μια τέτοια περίπτωση, το παιδί χρήζει ψυχολογικής στήριξης», εξήγησε η κ. Θεοδοσίου.
Το τρίτο και τελευταίο στοιχείο είναι το να γίνονται γνωστά τα πρότυπα που έχει το παιδί, εάν δηλαδή τα παιδιά που φαίνονται ευάλωτα στην κατανάλωση ουσιών βρίσκονται σε οικογενειακό περιβάλλον που οι γονείς πίνουν ή καπνίζουν.
«Μπορεί κάποια παιδιά να έχουν γονείς οι οποίοι πίνουν πολύ στην καθημερινότητά τους και σε μια τέτοια περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος να καταλήξουν στην ίδια θέση», είπε η κ. Θεοδοσίου.
Σε ερώτηση εάν θεωρεί ότι τα παιδιά που καταφεύγουν συνήθως στις ουσίες έχουν στην οικογένειά τους άτομα που εξαρτιούνται από ουσίες, η Δρ. Θεοδοσίου είπε πως μπορεί να είναι οποιοδήποτε παιδί. «Σίγουρα, όμως, η καθοδήγηση από το σπίτι και το σχολείο παίζουν καθοριστικό ρόλο».
Όσον αφορά την περίπτωση που γονιός αντιληφθεί ότι ένα παιδί έχει μια τέτοια τάση, η κ. Θεοδοσίου είπε πως η καλύτερη αντιμετώπιση είναι ο γονιός να δείξει αρχικά κατανόηση και στη συνέχεια να τον συμβουλεύσει.
«Συμβουλές, όπως να εξηγήσει τι συμβαίνει στον οργανισμό όταν ξεπεράσει κάποιος το όριο, να ζητήσει να μάθει σε ποιους χώρους συχνάζει όταν πίνει, να προσέχει το ποτό που πίνει γιατί μπορεί να είναι νοθευμένο και γενικότερα να δώσει στο παιδί κατά κάποιον τρόπο βασικές δεξιότητες για το πώς να ζούμε και πώς να προστατεύουμε τον εαυτό μας», είπε, τέλος, η κ. Θεοδοσίου.
sigmalive.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment