«Εγώ σε έκανα… αλλά εσύ με έκανες μητέρα»

Σας παρουσιάζουμε κάτι τόσο όμορφο όσο η μητρότητα.

Σε ένιωσα,ήσουν σαν μπιζέλι. Και μετά σαν λεμόνι και μετά σαν μελιτζάνα.
Ακολούθησα συμβουλές, διάβασα δώδεκα βιβλία, έκοψα τον καφέ… το ένιωθες ότι φοβόμουν;
Σου μιλούσα, σου τραγουδούσα και φοβόμουν πως δεν ήμουν έτοιμη.
Μα μετά ήρθες εσύ, δέκα δακτυλάκια, τρία κιλά. Αγάπη, τεράστια αγάπη.

Σε κράτησα, σε τάισα, συνειδητοποίησα ότι θα περνούσα τη ζωή μου κάνοντας πράγματα για να είσαι εσύ χαρούμενο και ότι αυτό θα με έκανε ευτυχισμένη.
Και έπειτα ήταν φορές που ήθελα να τα παρατήσω.
Που αναρωτιόμουν αν πάω καλά,που ήθελα να πέσω στα πόδια της μητέρας του και να της πω ότι μπορώ να το αποκτήσω.
Αλλά ύστερα μου χαμογελάς και λες το όνομά μου και μου αρπάζεις το χέρι με αυτά τα μικρά δακτυλάκια.
Μεγαλώνουμε μαζί, βλέπουμε τον κόσμο λες κι είναι καινούριος.
Θα ανοίξω την καρδιά μου και θα πλημμυρίσεις αγάπη. Θα χαμογελάσεις και θα τον ξανακάνουμε όλο από την αρχή!
Και θα περπατάμε χεράκι χεράκι.μέχρι να με αφήσεις…
Εγώ σε έκανα, αλλά εσύ με έκανες μητέρα.

Μετάφραση από εδώ
newsone.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι