Εκλιπαρεί γονατιστή με το παιδί στην αγκαλιά…

Μια μητέρα, η Λάντι Πάερεζ, γονατισμένη, κρατώντας σφιχτά το χέρι του εξάχρονου γιού της, ικετεύει με δάκρυα στα μάτια, να της επιτρέψουν να περάσει τα σύνορα του Μεξικού με τις ΗΠΑ για μια …«καλύτερη τύχη».

Έχει διανύσει περισσότερα από 2.400 χιλιόμετρα από την πατρίδα της, την Γουατεμάλα. 

Έχει πληρώσει πολλά χρήματα σε κάθε λογής δουλεμπόρους για να φτάσει μέχρι εκεί… 

Πλέον βρίσκεται απέναντι στην ειδική φρουρά που έχει τοποθετηθεί από τους Μεξικανούς στα σύνορα για να αποτρέπουν τους μετανάστες να περνούν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το τελευταίο …«εμπόδιο». 

Επί εννέα ολόκληρα λεπτά, παρακαλεί, κλαίει προσπαθεί να πείσει τους ειδικούς φρουρούς. Αυτοί αμετάπειστοι εκτελούν εντολές… 

Την ακολουθούν σε κάθε βήμα. Ο φόβος «ανακατεύεται» με τον πόνο και την ελπίδα… 

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια χάνεται. Η άλλη πλευρά των συνόρων είναι η μοναδική «όαση»….

Όπως μεταδίδει το πρακτορείο Reuters, όταν κάποια στιγμή οι φρoυροί κοίταξαν προς μια άλλη κατεύθυνση, η μητέρα έτρεξε με το παιδί της και πέρασαν στην άλλη μεριά, εκεί όπου την συνέλαβαν οι αμερικανικές Αρχές και τώρα αυτό που ελπίζει είναι να πείσει τους αρμόδιους που θα εξετάσουν την αίτηση της για την χορήγηση ασύλου από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι εικόνες σφίγγουν το στομάχι. 
Διαδραματίζονται σε μια περίοδο που ο Τραμπ ετοιμάζεται να επεκτείνει το τείχος του αίσχους ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Μεξικό. 

Αποτυπώνουν το δράμα χιλιάδων ανθρώπων που παλεύουν με «θεούς και δαίμονες» για να γλυτώσουν από τη φτώχεια και την ανέχεια. 

Στην άλλη μεριά των συνόρων, στις ΗΠΑ, η άγρια εκμετάλλευση θα συνεχιστεί, οι μετανάστες είναι πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, αλλά η ελπίδα για τα μια καλύτερη ζωή των παιδιών πάντα θα υπάρχει. Ακόμα και αν δεν πραγματοποιηθεί ποτέ…

imerodromos
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι