Saturday 12 October 2019

Γράμμα ενός Παιδιού στη Μητέρα του

Σε αγαπώ από την ώρα που η καρδιά μου χτύπησε κοντά στη δική σου. Δεν με γνώριζες ακόμα, όμως εγώ μαμά σε ένιωθα, σε άκουγα με προσοχή.
Ανέπνεα όταν ανέπνεες, αισθανόμουν κάθε σου συναίσθημα και ήμουνα κοντά σου με τον δικό μου τρόπο. Θεωρούσες ότι δεν άκουγα και δεν καταλάβαινα αλλά μαμά, τα γνώριζα όλα.

Και μετά έφτασε η ημέρα που συναντηθήκαμε από κοντά. Η ημέρα που ένιωσα το χάδι σου και κοιταχτήκαμε για πρώτη φορά. Με είδες ταλαιπωρημένο μωρό γιατί πάλεψα και έβαλα τα δυνατά μου να περάσω την πόρτα έξω στη ζωή κι εσύ μαμά πονούσες και ήσουν εξαντλημένη. Μετά ξεκίνησε να έρχεται κόσμος, φίλοι και συγγενείς μας αποθέωναν σε ευχές και κοπλιμέντα για την άφιξη μου και τη μεγάλη σου στιγμή να γίνεις μητέρα.

Το ξέρω πως μόλις επέστρεψα στο σπίτι προκάλεσα αναστάτωση. Είχες άγχος κι ένιωθες τεράστια ευθύνη, μα συνάμα μεγάλη χαρά. Ξενυχτούσες για εμένα, ανησυχούσες, περιόρισες τον εαυτό και τις ανάγκες σου και έκανες τα πάντα για να με μεγαλώσεις σωστά.

Σήμερα θέλω να σου μιλήσω. Άκουσε με, μαμά. Σήμερα θέλω να σου ζητήσω να με αγαπάς άνευ όρων. Έχω ανάγκη την αγάπη σου να υπάρχει σε ό,τι κι αν κάνω. Ακόμα κι όταν δεν αποδίδω καλά στα διαγωνίσματα, να ξέρεις πρώτα από όλα εγώ νιώθω την αποτυχία. Ούτε εγώ την αντέχω και πολλές φορές καταφεύγω στη ζωηρότητα και την αδιαφορία για να απαλύνω και τις δικές μου σκέψεις.

Εσύ με μαλώνεις γιατί θέλεις το καλύτερο για εμένα, όμως μαμά είμαι παιδί ακόμα και σε χρειάζομαι μέχρι να ενηλικιωθώ. Όταν τσακώνεστε μέσα στο σπίτι, κάνω τα δικά μου προσπαθώντας να σου τραβήξω την προσοχή. Πονάω κι εγώ μαμά, αλλά πώς να αντιδράσω, πώς να στο πω ότι στεναχωριέμαι; Κάθε μου κίνηση σου φωνάζει αναγνώρισέ με, αποδέξου με κι ενθάρρυνέ με.

Κανένας βαθμός, καμία σκανταλιά μου δεν μπορεί να σπάσει την αγάπη μας, μην το ξεχνάς. Σε έχω ανάγκη κοντά μου ως οπαδό. Να με αγαπάς και την ώρα που πέφτω και αποτυγχάνω, μην με αγαπάς με όρους και προϋποθέσεις. Κάνω πράγματα που σε ενοχλούν αλλά και εγώ θέλω να γευτώ εμπειρίες.

Μην προσπαθείς να με αποτρέψεις επειδή εσύ τις γνωρίζεις και βρέθηκαν στον δικό σου δρόμο. Άσε με να προσπαθήσω, να βαδίσω στο δικό μου μονοπάτι. Σε θέλω κι εσένα μαζί. Δίπλα μου, να με στηρίζεις,

Δούλεψε με τον εαυτό σου να γίνεις καλύτερη κάθε μέρα και να εμπνεύσεις κι εμένα σε έναν νέο τρόπο ζωής. Σε αγαπώ μαμά, μη με αφήνεις χωρίς αγάπη όταν δεν σου είμαι αρεστό παιδί.

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki