Οι Δάσκαλοι μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να διαχειριστούν το Τραύμα από Σεξουαλική Κακοποίηση

«Για να κάνω τη διαφορά στη ζωή ενός παιδιού… δεσμεύτηκα να λέω την προσωπική μου ιστορία», δηλώνει η εκπαιδευτικός Lisa Godwin. 

Σ' αυτή τη συγκινητική ομιλία, μοιράζεται την εμπειρία της για το πώς ξεπέρασε το παιδικό της τραύμα με την ήσυχη, ακλόνητη στήριξη ενός δασκάλου και ενός σχολικού συμβούλου – και δείχνει πώς οι εκπαιδευτικοί μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές και τις οικογένειες να διαχειριστούν τις δυσκολίες, μοιραζόμενοι τις δικές τους ιστορίες.

Διαβάστε εδώ ολόκληρη την ομιλία

00:05
Όλοι έχουμε μια ιστορία, και αυτή η ιστορία είναι γεμάτη με κεφάλαια που μας έχουν κάνει αυτό που είμαστε σήμερα. Εκείνα τα νεώτερα κεφάλαια της ιστορίας μερικές φορές είναι αυτά που μας καθορίζουν περισσότερο.

00:21
Το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων έχει υπολογίσει πως πάνω από τα μισά παιδιά του έθνους μας έχουν βιώσει τουλάχιστον ένα ή δύο τύπους παιδικού τραύματος. Αυτή η δυσκολία μπορεί να έχει μόνιμα συνέπειες. Όταν ξεκίνησα να έχω ευκαιρίες να μιλήσω και να υποστηρίξω μαθητές και δασκάλους, βρήκα τον εαυτό μου μοναδικά τοποθετημένο να μπορεί να μιλήσει για το παιδικό τραύμα. Αλλά έπρεπε να πάρω μια απόφαση πρώτα. Έπρεπε να αποφασίσω, αν ήθελα να μοιραστώ απλώς τα φωτεινά και όμορφα μέρη της ζωής μου, ξέρετε, εκείνα που δείχνουμε στα κοινωνικά δίκτυα που μας κάνουν όλους να μοιάζουμε τέλειοι, ή ήθελα να κάνω τον εαυτό μου ευάλωτο και να γίνω ένα ανοιχτό βιβλίο;

01:12
Η επιλογή έγινε ξεκάθαρη. Για να κάνω τη διαφορά στη ζωή ενός παιδιού, θα έπρεπε να γίνω διάφανη. Έτσι, δεσμεύτηκα να πω την προσωπική μου ιστορία. Και αυτή η ιστορία είναι γεμάτη με ανθρώπους που με είχαν αγαπήσει με είχαν φροντίσει και με μεγάλωσαν. Και με βοήθησαν να ξεπεράσω και να γιατρευτώ. Και τώρα είναι καιρός για μένα να βοηθήσω κι άλλους να κάνουν το ίδιο.

01:44
Όταν πρωτοξεκίνησα το σχολείο, ήμουν η εικόνα της κανονικότητας. Ήμουν από καλή οικογένεια, ντυνόμουν πάντα όμορφα, είχα ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου, ήμουν προετοιμασμένη για το σχολείο. Αλλά η ζωή μου ήταν οτιδήποτε εκτός από φυσιολογική. Μέχρι τώρα, ήμουν ήδη θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Και συνέβαινε ακόμα. Οι γονείς μου δεν το ήξεραν, και δεν το είχα πει σε κανέναν. Όταν ξεκίνησα το σχολείο, ένιωθα σαν να ήταν αυτό το ασφαλές μέρος μου. Έτσι ήμουν ενθουσιασμένη.

02:26
Φανταστείτε τον φόβο μου όταν γνώρισα τον δάσκαλό μου, τον Κο Ράντολφ. Τώρα ο Κος Ράντολφ δεν ήταν ο βιαστής μου. Αλλά ο Κος Ράντολφ ήταν η επιτομή όλων όσων με τρόμαζαν περισσότερο στη ζωή μου. Είχα ήδη ξεκινήσει τις τεχνικές αυτοσυντήρησης όπου έβγαινα έξω από θέσεις όπου επρόκειτο να είμαι μόνη με έναν άντρα. Και εκεί ήμουν, ως μαθήτρια, επρόκειτο να είμαι σε μια τάξη με έναν άντρα καθημερινά, για ένα σχολικό έτος. Ήμουν τρομαγμένη, δεν τον εμπιστευόμουν. Αλλά ξέρετε κάτι, ο Κος Ράντολφ θα κατέληγε να ‘ναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μου.

03:17
Αλλά στην αρχή, ω, έκανα βέβαιο να γνωρίζει πως δεν τον συμπαθούσα. Ήμουν ασυμμόρφωτη, ήμουν εκείνο το παιδί που ήταν αδιάφορο. Και επίσης δυσκόλεψα πραγματικά τους γονείς μου. Δεν ήθελα να πάω στο σχολείο, κι έτσι τους πολεμούσα κάθε πρωί, μπαίνοντας στο λεωφορείο. Τη νύχτα, δεν μπορούσα να κοιμηθώ, γιατί το άγχος μου ήταν πολύ μεγάλο. Γι’ αυτό πήγαινα στην τάξη εξουθενωμένη. Που σημαίνει, τα εξουθενωμένα παιδιά είναι στριμμένα παιδιά, και δεν είναι εύκολο να τα διδάξεις, το γνωρίζετε αυτό.

03:56
Ο Κος Ράντολφ θα μπορούσε να με είχε πλησιάσει με εκνευρισμό, όπως τόσοι άλλοι δάσκαλοι κάνουν με μαθητές σαν κι εμένα. Αλλά όχι αυτός. Με προσέγγισε με ενσυναίσθηση και με ευελιξία. Ήμουν τόσο ευγνώμων γι’ αυτό. Είδε πως αυτό το εξάχρονο ήταν κουρασμένο και φθαρμένο. Και έτσι αντί να με στείλει έξω για διάλειμμα, με άφηνε να μένω μέσα και να κοιμάμαι, γιατί ήξερε πως χρειαζόμουν ξεκούραση. Αντί να κάθεται στο τραπέζι διδασκαλίας για φαγητό, ερχόταν και καθόταν με τους μαθητές στο τραπέζι τους. Με έκανε να συμμετέχω καθώς και τους συμμαθητές μου σε συζήτηση. Και τώρα κοιτάζω πίσω και ξέρω πως είχε έναν σκοπό γι’ αυτό, άκουγε, έκανε ερωτήσεις. Ήθελε να μάθει τι συνέβαινε. Έχτισε μια σχέση μαζί μου. Κέρδισε την εμπιστοσύνη μου. Και αργά αλλά με βεβαιότητα, εκείνοι οι τοίχοι που είχα χτίσει γύρω μου ξεκίνησε να τους σπάζει μακριά, και τελικά συνειδητοποίησα πως ήταν ένας από τους καλούς.

05:13
Ξέρω πως ένιωθε πως δεν ήταν αρκετός. Γιατί έκανε την κίνηση να μιλήσει στη μητέρα μου. Και πήρε την άδεια της μητέρας μου να με αφήσει να βλέπω έναν σύμβουλο σχολικής καθοδήγησης, την Κα Μακ Φάντεν. Ξεκίνησα να βλέπω την Κα Μακ Φάντεν μία ή δύο φορές την εβδομάδα για τα επόμενα δύο χρόνια. Ήταν μια διαδικασία.

05:39
Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ποτέ δεν της εκμυστηρεύτηκα την κακοποίηση, γιατί ήταν μυστικό. Δεν θα έπρεπε να το πω. Αλλά εκείνη ένωσε τις τελείες, το ξέρω πως το έκανε, γιατί ό,τι έκανε μαζί μου ήταν για να με ενδυναμώσει και να με βοηθήσει να βρω τη φωνή μου. Μου δίδαξε πώς να χρησιμοποιώ πνευματικές εικόνες για να διώξω τους φόβους μου. Μου δίδαξε τεχνικές αναπνοής να με βοηθήσει να ξεπεράσω τις κρίσεις άγχους που είχα τόσο συχνά. κι έπαιζε ρόλους μαζί μου. Και έκανε σίγουρο πως μπορούσα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου σε καταστάσεις.

06:21
Και ήρθε η μέρα όπου ήμουν στο δωμάτιο με τον βιαστή μου και άλλον έναν ενήλικα. Και είπα την αλήθεια μου. Μίλησα για την κακοποίηση. Αμέσως ο βιαστής μου ξεκίνησε να το αρνείται, και το πρόσωπο που του το αποκάλυψα, δεν είχε απλώς τη δυνατότητα να χειριστεί τη βόμβα την οποία μόλις είχα πετάξει πάνω τους. Ήταν ευκολότερο να πιστέψουν τον βιαστή απ’ ό,τι ένα παιδί.

06:54
Έτσι μου είπαν να μην μιλήσω γι’ αυτό ξανά. Με έκαναν να νιώθω πως είχα κάνει κάτι κακό, ξανά. Ήταν καταστροφικό. Αλλά ξέρετε κάτι, κάτι καλό βγήκε απ’ αυτό εκείνη την ημέρα. Ο βιαστής μου ήξερε πως δεν πρόκειται να είμαι σιωπηλή. Η δύναμη μετατοπίστηκε. Και η κακοποίηση σταμάτησε.

07:22
(Χειροκρότημα)

07:29
Αλλά η ντροπή και ο φόβος του να ξανασυμβεί παρέμειναν. Και θα έμενε μαζί μου για πολλά, πολλά χρόνια που θα έρχονταν.

07:43......

.........
η συνέχεια εδώ: enallaktikidrasi
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι