Την έκανε λάστιχο σφεντόνα !

Λόγω της μεγάλης   κλεισούρας και της καταχνιάς που βρίσκονται σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι λόγω της πανδημίας του Κορωνοϊού και η επικοινωνία γίνεται μόνο με ευκολία από το διαδίκτυο...θέλω με τον δικό μου τρόπο να κάνω πιο ευχάριστη την παραμονή σας στην κλεισούρα και την απομόνωση! 

Ας το αφιερώσω λοιπόν στην παγκόσμια ημέρα του παιδιού και ας θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια που ήταν γεμάτο γέλιο και ανεμελιά παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες!

Το σημερινό μου κείμενο θα έχει πέραν του δέοντος χιούμορ και γέλιο ίσως και πικάντικα λόγια διονυσιακού χαρακτήρα! 

Σε πρωινό μου τηλέφωνο με φίλο από τα παλιά αρχίσαμε πρωί πρωί να λέμε αστεία και διάφορα περί μαλθακίας οπότε κάποια στιγμή αναφερθήκαμε και στο λάστιχο ότι την έκανε σφεντόνα! 

Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί και να φανταστεί τί θέλει να πει ο ποιητής!

Θυμάμαι ότι την δεκαετία του 1950 μέχρι τα δώδεκα μου χρόνια παρ' ότι για τα παιδιά της οικογένειας μας ήταν απαγορευμένη η σφεντόνα αυστηρά από τον πατέρα μας επειδή ένας θείος μας  σε μικρή ηλικία είχε χάσει το μάτι του από σφεντόνα εν τούτοις εγώ επειδή ήμουν από τα καλόπαιδα έφτιαχνα πάντοτε σφεντόνα κρυφά και την έκρυβα για να μην την δεί ο μπάρμπα Σπύρος και θα μου έκανε μαύρα τα κωλομέρια μου από το ξύλο με το πλακέ του πριονιού! 

Υλικά πάντοτε εύρισκα και λάστιχα και πετσάκι δέρματος από τα δύο τσαγκαράδικα που είχαμε στην γειτονιά του Παντελή Μήνα και του Σιδερή Λιμπούση που καθημερινά μπαινόβγαινα και ειδικότερα στου Λιμπούση που είχε χοντρά σίδερα στά γέρματα του κτιρίου και κάναμε μονόζυγο μαζί με τον αδελφό μου Στέφανο! 

Φυσικά με την σφεντόνα σκότωνα πουλάκια ή την χρησιμοποιούσα στον πετροπόλεμο της πάνω με την κάτω γειτονιά του χωριού μας της Καλλιμασιάς! 

Πάνω στην πρωινή κουβέντα με τον παλιό φίλο αναφερθήκαμε σε ένα παλιό κείμενο από τα δεκάδες βιβλία του θρυλικού δασκάλου των Θυμιανών Κυριάκου Πρωάκη που θα αναφερθώ σε ένα απόσπασμα σχετικά με την σφεντόνα και έχει πολύ χιούμορ! 

Και γράφει ο σεβαστός Δάσκαλος:

"Ας είναι... Μια φορά ο Νικολής ζαβά πράγματα εν ήκαμνεν ! Άλλο από ακαμάτης ηκυνήγαγε τα πουλάκια και τονε τάιζεν ο κύρης του κι ας ήτανε στα 35 του χρόνια τίποτις εν ήκαμνεν.

Από παντρειά; Ποιά ήθεν να τον πάρει; 

Όλες οι κόρες κι οι πιό παρακατιανές, εν ηθέλανε να τον ακούσουνε, αφού ήταν ψοφακαμάτης! 

Όταν κάποτες πέθαναν οι γονείς του τον εφρόντιζε η θεία του η Κατινιώ. Για ψυχικό του έδινε ένα πιάτο φαΐ και ήπλυνέν του και κάνα βρακί.

Μια μέρα ο Νικολής ηπήαινε με την σφεντόνα κυνήγι. Έν ησκότωσεν τίποτις και στο γυρισμό βλέπει κάτι όρνιθες που εβοσκούσανε. Βγάζει την σφεντόνα σημαδεύει μια τή χτυπά στο κεφάλι και την παίρνει! Κακή του τύχη τον είδενε ο ντραγάτης.

Τον πιάνει και τον πα στο Μνημονείο όπου ήταν το γραφείο που ηπήαινεν ο Προεστός κι Μνήμονας ,ο Γραμματικός και ηδίκαζεν και μικρουποθέσεις έδεκει.

(Και για να μην τα γράφω όλα στα Θυμιανούσικα συνεχίζω με την σημερινή διάλεκτο για να μην σας κουράσω)...

Όταν του είπαν τα καμώματα του Νικολή παίρνει την σφεντόνα και την κομματιάζει, του παίρνει και την όρνιθα και την δίνει του νοικοκύρη της και διατάζει να μείνει στο μπουντρούμι όλη τη νύχτα.

Το πρωί πάει ο Προεστός και τον βγάζει από το μπουντρούμι και τον ρωτά: 

Ά το ξανακάμεις ευτό;

Όχι, λέει ο Νικολής . Ά γίνεις καλός άνθρωπος; Ναι... Τώρα ήντα θες απέ μένα;

Να με φήκεις να πάω σπίτι μου.

Και δεν μου λες ήντα α κάμεις, άμα πας σπίτι; Κι ο Νικολής με φυσικότητα λε: Ά παντρευτώ! 

Ο Προεστός δεν το δενε άσκημο ετούτο γιατί ησκέφτηκε πως άμα παντρευτεί, ά συμμαζευτεί. Καί συνεχίζει τις ερωτήσεις: 

Κι άμα παντρευτείς , ύστερις ήντα ά κάμεις; Ά πάρω τη γυναίκα μου κι ά πάω στο σπίτι. Κι ύστερα; 

Ά της βγάλω το νυφικό...

Παρακάτω; Ά της βγάλω και τα μεσινά ρούχα ! Ποια ρούχα;  ετόλμησεν ο Προεστός...

Να το μπουστάκι... Μόνο; Όχι! Καί το άλλο... Δηλαδή ά τηνε τσιτσιδώσεις; Ναι... Ε, κι ύστερα ήντα ά κάμεις βρε Νικολή;

Κι ο Νικολής με περιηφάνεια:  

Α πάρω το βρακί της κι ά βγάλω τη βρακοζώνα κι ά κάμω μίαν ασφεντόνα!

Αυτά από τον χαζό Νικολή για την σφεντόνα που πολλοί σήμερα τεντώνουν τα λάστιχα και το πετσάκι  και του δίνουν και καταλαβαίνει για εκτόνωση κι όσα πάνε κι όσα έρθουν αρκεί να περνούν όμορφα κι ωραία! 

Εύχομαι Χρόνια Πολλά για την παγκόσμια ημέρα του παιδιού και να είμαστε όλοι καλά Γεροί Υγιείς και Δυνατοί Χαρούμενοι καί ευτυχισμένοι και με το χαμόγελο στά χείλη και Αισιοδοξία!

alithia.gr