Η τρυφερότητα που δείχνουμε στα παιδιά μας είναι ο τρόπος για να τα κάνουμε ευτυχισμένα για μια ζωή

Τα συμπεράσματα των επιστημονικών ερευνών είναι αποκαλυπτικά.

Όταν αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας όχι μόνο τα βοηθάμε να χαλαρώσουν και να νιώσουν την αγάπη μας την ίδια στιγμή, αλλά επιπλέον θέτουμε τις βάσεις για να είναι μακροπρόθεσμα ευτυχισμένα και υγιή.

Πράγματι, η επιστημονική έρευνα των τελευταίων χρόνων επισημαίνει την άμεση σχέση ανάμεσα στην τρυφερότητα των γονιών και τη μελλοντική ευτυχία και υγεία των παιδιών. Σύμφωνα με στοιχεία της αμερικανικής ΜΚΟ Child Trends, τα παιδιά που «βομβαρδίζονται» από τους γονείς τους με αγκαλιές και φιλιά μεγαλώνοντας απολαμβάνουν υψηλότερη αυτοπεποίθηση, καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις, λιγότερα ψυχικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς.

Από την άλλη, τα παιδιά που δεν έχουν τρυφερούς γονείς στην ενήλικη ζωή τους κινδυνεύουν περισσότερο να αναπτύξουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, να νιώθουν αποξενωμένα, να παρουσιάζουν επιθετικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Ενδεικτικά, σε μια μελέτη του 2010 οι επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Ντιούκ παρακολούθησαν 500 άτομα από τη βρεφική ηλικία μέχρι τα 30 χρόνια τους. Όσοι στην παιδική ηλικία απολάμβαναν γενναιόδωρα τη μητρική τρυφερότητα, μετά την ενηλικίωσή τους ήταν λιγότερο πιθανό να παρουσιάζουν επιθετικότητα, προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις και ψυχοσωματικά συμπτώματα.

Πώς εξηγούν οι ειδικοί τέτοια ευρήματα; Μεταξύ άλλων ίσως «ευθύνεται» η ωκυτοκίνη, η ορμόνη που εκκρίνουμε όταν νιώθουμε οικειότητα και αγάπη και η οποία θεωρείται ότι βοηθάει τους γονείς να έρθουν πιο κοντά στα παιδιά τους, καλλιεργώντας τη μεταξύ τους εμπιστοσύνη. Η ωκυτοκίνη συμβάλλει στα λεγόμενα θετικά συναισθήματα, τόσο στο παιδί όσο και στους γονείς.

Από την άλλη όταν η έλλειψη τρυφερότητας αγγίζει τα όρια της συναισθηματικής κακοποίησης ανοίγει ο δρόμος για διάφορα προβλήματα νοητικής ανάπτυξης, σωματικής και ψυχικής υγείας.

Ειδικά η σωματική επαφή ανάμεσα στη μαμά και το μωρό έχει συνδεθεί με λιγότερο κλάμα και καλύτερο ύπνο στη βρεφική ηλικία, αλλά και με την εγκεφαλική ανάπτυξη ενός παιδιού. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με άρθρο του Scientific American, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα συναισθητικά στερημένο περιβάλλον όπως σε ιδρύματα παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης, της λεγόμενης ορμόνης του στρες, η οποία με τη σειρά της έχει συσχετιστεί με ψυχικά και σωματικά προβλήματα.

Τι μπορούμε να κάνουμε, ως γονείς; Από τη βρεφική ηλικία του παιδιού μας να του προσφέρουμε απλόχερα αγκαλιές, φιλιά, χάδια και τρυφερές κουβέντες. Μπορούμε επίσης να του κάνουμε μασάζ, που όπως έχει αποδεχτεί επίσης ανακουφίζει τα παιδιά από το άγχος και δυναμώνει τη σχέση τους με τους γονείς.

Γεωργία Καρκάνη

childit.gr