Πίστεψα ότι εγώ όλα τα μπορώ.

«Μια ζωή να είμαι εγώ ο δυνατός.

Να είμαι αυτός που δε θα σπάσει. Να έχω λύση για το κάθε πρόβλημα και μια απάντηση για όλα. Να στέκομαι χωρίς δείγμα αδυναμίας, δίπλα σε όποιον έχει ανάγκη και να είμαι διαθέσιμος όποτε μου ζητηθεί…»

Και περνούσε κάπως έτσι ο καιρός και εγώ όλο και πιο φορτωμένος ήμουνα, όλο και μπούκωνα, όλο και ένιωθα πιο εγκλωβισμένος.

Μέχρι που έσκασα. Έσπασα. Κατέρρευσα.

Και επειδή έσπασα, απογοητεύτηκα.

Απογοητεύτηκα, που δεν μπορούσα άλλο πια, να είμαι ο δυνατός.

Ξέρεις όμως. Ήμουν λάθος. Πολύ λάθος…

Γιατί πίστεψα ότι εγώ όλα τα μπορώ. Γιατί φόρτωσα τον εαυτό μου με φορτία που δεν μπορούσα να τα κουβαλήσω. Φορτία, που κανένας άνθρωπος μόνος του δεν μπορεί…

Ήμουν λάθος. Φέρθηκα εγωιστικά.

Και αντί να αφήσω και κάτι στο Θεό, αντί να ζητήσω βοήθεια, το έπαιξα εγώ Θεός και έφαγα τα μούτρα μου.

Μια ζωή να είμαι εγώ ο δυνατός…

Όχι.

Πλέον θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ και από κει και πέρα έχει ο Θεός…

Αυτό θα κάνω…

Εσύ;

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc. 

e-psyxologos.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι