Πώς θα μάθετε έμπρακτα στα παιδιά σας τις Αξίες της Καλοσύνης και της Αγάπης!

Πόσο εύκολο είναι να εμφυσήσουμε την αξία της καλοσύνης σε μικρά παιδιά;

Δυστυχώς, μια από τις αρετές που στις μέρες μας απουσιάζει, είναι η καλοσύνη. Πολλοί τη θεωρούν αδυναμία και όχι προτέρημα. 

Και όμως… σε μια εποχή, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται, η καλοσύνη είναι ό,τι ακριβώς χρειάζονται μικροί και μεγάλοι.

How to Teach Your Children about Love and Kindness

Κατ' αρχάς να πούμε, πως τα παιδιά έχουν έμφυτη μέσα τους την καλοσύνη. Αυτό το βλέπω καθημερινά, όχι μόνο στα δικά μου παιδιά. αλλά και σε όλα τα παιδιά, με τα οποία συναναστρέφομαι λόγω επαγγέλματος και όχι μόνο. Αυτήν την έμφυτη καλοσύνη την είχαμε και εμείς όταν βρισκόμασταν, κάποτε, στην ηλικία τους.

Μεγαλώνοντας, ωστόσο, κάπου τη ξεχάσαμε, κάπου την αφήσαμε, κάπου την κουκουλώσαμε βαθιά μέσα μας και γίναμε σκληροί όπως ένα τσόφλι αυγού…

Τι μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν, ως γονείς, προκειμένου τόσο να διατηρήσουμε αυτό το οποίο υπάρχει μέσα μας (και ας είναι βαθιά κρυμμένο για πολλούς πολλούς λόγους) όσο και να ενδυναμώσουμε την καλοσύνη, που υπάρχει μέσα στα παιδιά μας;

Ας δούμε πράξεις τις οποίες θα κάνουμε συνήθεια στα σπίτια μας, για να μεγαλώσουμε παιδιά, με καρδιά γεμάτη καλοσύνη και αγάπη:

• Μπορούμε να συγκεντρώνουμε παιχνίδια ή/και βιβλία και να τα προσφέρουμε είτε σε κάποιο ορφανοτροφείο είτε σε κάποια βιβλιοθήκη σχολείου ή του δήμου. Αφήνουμε τα παιδιά μας να διαλέξουν τι από όλα όσα έχουν, επιθυμούν να δωρίσουν. Τους μιλάμε για την σπουδαιότητα του να μοιραζόμαστε τα πράγματά μας και να τα δίνουμε σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
• Ετοιμάζουμε ένα γεύμα παρέα με τα παιδιά μας και το παραδίδουμε σε έναν ηλικιωμένο γείτονα, φίλο ή συγγενή, που ξέρουμε ότι το έχει ανάγκη.
• Συμμετέχουμε και προσφέρουμε -όσο μπορούμε- κατά την συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης (στο σχολείο μας ή στην εκκλησία της ενορίας μας) για βοήθεια προς τους πρόσφυγες ή τους πυρόπληκτους ή οποιασδήποτε άλλης πληθυσμιακής ομάδας, που χρήζει υλικής υποστήριξης.
• Βάζουμε τα παιδάκια μας ή να γράψουν ευχαριστώ σε ανθρώπους, που εκτιμούν και ξεχωρίζουν όπως για παράδειγμα στη γιαγιά ή στον παππού, μαζί με ένα σύντομο γράμμα, όπου θα εκφράζουν τις όποιες ευχαριστίες τους ή να ετοιμάσουν μια ζωγραφιά- ως ένα μικρό δωράκι αγάπης. Τα διδάσκουμε, επίσης, να λένε το παρακαλώ…
• Ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας (μη ξεχνώντας και το δικό μας «εσωτερικό παιδί»!) να κάνουν μια ευχάριστη έκπληξη σε κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο (πχ το αδερφάκι τους), ώστε να το κάνουν χαρούμενο.
• Ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να «προστατεύουν» τα μικρότερα παιδάκια του σχολείου όπως και κάθε άλλο «αδύναμο» παιδάκι, που δε μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του και έτσι μαθαίνουν να μη στέκονται ως απλοί θεατές-παρατηρηρητές στην όποια αδικία εκτυλίσσεται μπροστά τους.
• Προτείνουμε στα παιδιά μας να μαζέψουν λουλούδια και να τα προσφέρουν σε αγαπημένα τους πρόσωπα όπως στο μπαμπά ή στη δασκάλα.
• Βοηθάμε τα παιδιά μας να μάθουν την «αξία των χρημάτων», προτείνοντάς τους να βάζουν ένα μικρό ποσό στην άκρη και στην συνέχεια να το προσφέρουν με την καθοδήγησή μας σε οργανισμούς, που το έχουν ανάγκη.
• Μαθαίνουμε στα παιδιά μας να προσφέρουν τη θέση τους είτε σε μεγαλύτερους ανθρώπους είτε σε μικρότερα παιδάκια είτε σε ανθρώπους που βρίσκονται σε κάποια αδύναμη θέση.
• Μαθαίνουμε, επίσης, στα παιδιά μας να αποδέχονται και να αγκαλιάζουν τη διαφορετικότητα μιας και ΟΛΟΙ οι άνθρωποι είμαστε παιδιά του Θεού και είμαστε ΙΣΟΙ.

Ας αναγνωρίζουμε, επιτέλους, τα λάθη μας και ας μιλάμε γι' αυτά στα παιδιά μας. Όταν για παράδειγμα χάνουμε τη δική μας ευγένεια, να λέμε στα παιδιά μας : «Είχα μια κακή στιγμή. Θα έπρεπε να ήμουν πιο ευγενική με τον τάδε άνθρωπο. Θα του ζητήσω συγγνώμη για τον τρόπο μου».

Εντέλει, το σημαντικότερο όλων είναι να γίνουμε το πρότυπό τους… Τα παιδιά κάνουν ακριβώς ό,τι κάνουμε. Αν είμαστε ευγενικοί με τους γύρω μας, αυτό θα κάνουν και τα παιδιά μας. Αν είμαστε κακότροποι με τους γύρω μας, αυτό θα κάνουν και τα παιδιά μας. Είμαστε ο καθρέφτης τους!

Είναι σημαντικό, επίσης, να επισημαίνουμε στα παιδιά μας πως ακόμα και η πιο μικρή πράξη καλοσύνης, όπως το να κρατήσεις την πόρτα ανοιχτή για κάποιον, να πεις ευχαριστώ, όταν κάποιος σου προσφέρει κάτι, ακόμα και αν αυτό το κάτι δεν σε χαροποιεί ιδιαίτερα, να χαρίσεις το χαμόγελό σου και την καλημέρα σου σε ένα παιδάκι στο σχολείο που είναι απομονωμένο, να κρατήσεις απλά το χέρι κάποιου που βλέπεις ότι είναι λυπημένος… όλα αυτά τα απλά αλλά καθόλου απλοϊκά, μπορούν να έχουν μεγάλο θετικό πρόσημο/ αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή όλων μας!

περισσότερα στην πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι