Τα Παιδιά μας Βόσκουν Αδέσποτα στους Βαλτότοπους του Διαδικτύου και...

... πνίγονται στα απόνερα της αδιάφορης κοινωνίας μας

«... ἀλλ᾽ αὐτοὶ περιιόντες νέμονται ὥσπερ ἄφετοι, 

ἐάν που αὐτόματοι περιτύχωσι τῇ ἀρετῇ.»

Πλάτωνα "Πρωταγόρας"

Έρχονται και ξανάρχονται τα λόγια του Σωκράτη στο μυαλό μου.

Τα παιδιά, λέει, τα παιδιά του Περικλή, αδέσποτα τριγυρίζουν στην πόλη μήπως και πέσουν τυχαία πάνω στην αρετή.

Δυσεύρετη η αρετή, δυσεύρετο το ήθος από πάντα, καταπώς φαίνεται.

Δυσεύρετη αφού "δεν πουλάει", αφού η προσέγγισή της απαιτεί δουλειά σκληρή, κόπο ατέλειωτο.

Δουλειά σκληρή από σένα πρώτα, γονιέ. 

Αυτή είναι η δουλειά σου, από την πρώτη στιγμή που στον κόσμο το έφερες....

Ποιός σου είπε ότι είναι εύκολο να είσαι γονιός; 

Στο δύσκολό σου έργο, της διαπαιδαγώγησης του παιδιού σου, θα βρεις απέναντί σου δυνάμεις να σε αντιμάχονται. 

Μελέτησέ τες για να μπορείς να τις αναγνωρίζεις, να οπλίζεσαι για να προστατεύεις το παιδί σου.

Πρώτη στη λίστα, πανεύκολα προσβάσιμη στο παιδί, το διαδίκτυο.

Εύκολα, πανεύκολα με ένα κλικ, και τα παιδιά μας αδέσποτα, μέσα στο ίδιο μας το σπίτι....

Ξεγνοιάζει ο γονιός... είναι ήσυχο το παιδί, δεν μπλέκεται στα πόδια του, δεν του ζαλίζει το κεφάλι, δεν τον νευριάζει, με τις ώρες ασχολείται μέσα στο κλειστό του δωμάτιο...

Ξεγνοιάζει ο γονιός.... Είναι στο σπίτι το παιδί, δεν υπάρχει φόβος να μπλέξει με κακές παρέες. 

Ούτε που περνάει από το μυαλό του ότι οι κακές παρέες είναι μέσα στο σπίτι του, άκρως δελεαστικές για το σπλάχνο του.

Τι κάνει, τι βλέπει, με ποιούς μιλάει το παιδί σου;;;;

Ένα στα δύο παιδιά συνομιλεί διαδικτυακά με αγνώστους...
Ένα στα 5 συναντιέται με αυτούς τους αγνώστους.

Έχεις ευθύνη, γονιέ, μεγάλη ευθύνη.

Δεν είσαι για να καλύπτεις τροφή, στέγη και ένδυση (αυτά τα προσφέρεις και στο κατοικίδιό σου, που το πας και καμιά βόλτα, εδώ που τα λέμε...)

Συνομιλούν με αγνώστους.... Μάλιστα.....

Και ξεγυμνώνονται 8χρονα κοριτσάκια, γιατί ο άγνωστος-παιδόφιλος θα τα κάνει μοντέλα!!! 

Εσύ; Χαμπάρι, πέρα βρέχει...

Το σκάνε από το σπίτι σου και πέφτεις από τα σύννεφα...

"Το δικό μου παιδί;;;;" 

Ναι, το δικό σου, που αδέσποτο το άφησες να βόσκει στα βαλτοτόπια του διαδικτύου.

Από δικαιολογίες διαφόρων τύπων, άλλο τίποτα:

• "Δεν ξέρω από αυτά, δεν έχω ιδέα από το Internet"

Σοβαρά τώρα; 

Να πας να μάθεις.

• "Έχω εμπιστοσύνη στο παιδί μου"

Σοβαρά τώρα; 

Το παιδί σου είναι παιδί, και πρέπει να το επιτηρείς.

• "Είμαι πολύ αυστηρός με όλα αυτά... δε επιτρέπω να..."

Σοβαρά τώρα; 

Δεν το ξέρεις ότι οι απαγορεύσεις λειτουργούν αντίστροφα;

• "Δουλεύω όλη μέρα για να τα έχει όλα"

Σοβαρά τώρα; 

Ποια όλα έχει, ποια; 

Ρούχα, παπούτσια, φαγητό και τα τοιαύτα;

Νοιάζομαι για το παιδί, μιλάω μαζί του (διαλέγομαι). 

Ενημερώνομαι, για να μπορώ να το καθοδηγώ σωστά. 

Βάζω όρια (πρώτα σε μένα), για να ξέρει το παιδί από μικρό, ότι... 

ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Δεν είναι εύκολο να είσαι γονιός...

Καλή δύναμη...

Το Χαμομηλάκι