Δάφνινο στεφάνι για την Ελλάδα μας / «Έτσι νικιέται ο φασισμός, μάτια μου...»

Δεν έχω την άδεια να πω που συνέβη (και ίσως εύλογα όπως θα καταλάβετε), θα πω όμως τι συνέβη.
    Σε κάποιο σχολείο ένα παιδί που γεννήθηκε εδώ στην πατρίδα μας και οι γονείς του είχαν έρθει οικονομικοί μετανάστες στη χώρα μας, κληρώθηκε σε σχετική διαδικασία του σχολείου του να καταθέσει στην αυριανή γιορτή το στεφάνι του σχολείου του στο ιερό μνηνείο των πεσόντων και γεμάτο χαρά και τιμή πήγε και το ανήγγειλε στους γονείς του, οι οποίοι την επομένη πήγαν με τη σειρά τους στο σχολείο για να συνεννοηθούν για τα διαδικαστικά.

Έλα όμως που το αποτέλεσμα της κλήρωσης δεν άρεσε στον κυρ-διευθυντή…

Τι σκέφτηκε λοιπόν ο κυρ-διευθυντής; Απαίτησε από τους μετανάστες γονείς να πληρώσουν οι ίδιοι το στεφάνι με 50 ευρώ, κόντρα στην παράδοση που θέλει να το αγοράζει το σχολείο, ελπίζοντας πως ίσως οι «ξένοι» φτωχοί γονείς δεν θα καταβάλουν το ποσό και έτσι θα απαλλαγεί και ο ίδιος από το δυσάρεστο αποτέλεσμα της κλήρωσης… και είχε εν μέρει μαντέψει σωστά…πράγματι οι γονείς δεν του έδωσαν το πενηντάρικο λέγοντας πως αυτό που τους ζητούσε ήταν πρωτοφανές για τα χρονικά του σχολείου…

Έκαναν όμως κάτι πολύ καλύτερο 🙂 

Αφού μπήκαν στο διαδίκτυο και διάβασαν πώς γίνεται ένα στεφάνι με δάφνη και μυρτιές, μητέρα, πατέρας και κόρη μάζεψαν τα υλικά και έφτιαξαν ένα πανέμορφο στεφάνι με τα χέρια τους και αύριο το παιδάκι θα το καταθέσει με χαρά και τιμή!

Έτσι νικιέται ο φασισμός μάτια μου, έτσι νικήθηκε τότε, έτσι νικιέται και τώρα.

Με φαντασία και θυσίες που ξεκινούν από το λίγο και φτάνουν στο πολύ.

Με το μυαλό αλλά και με τα χέρια μας νικιέται.

Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας λοιπόν αλλά και στον Ελληνισμό που «στο Σικάγο μέσα ξέρει να Ελληνοξεχνά»!» 

 

Στράτος Φαναράς

tovima.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι