Λόγιες φράσεις: Αρχαίες - Βυζαντινές - Νεοελληνικές

Αρχαιοπρεπείς φράσεις που χρησιμοποιούμε στον καθημερινό μας λόγο και η σημασία τους.  

• ἀβρόχοις ποσίν : με στεγνά πόδια, χωρίς κόπο (μεταφορικά)
• ἂβυσσος ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου : ανεξερεύνητη η ψυχή του ανθρώπου
• ἂγνωστοι αἱ βουλαί τοῦ Ὑψίστου : άγνωστες οι σκέψεις του Θεού
• ἂγομαι καί φέρομαι : καθοδηγούμαι, παρασύρομαι
• ἀγρόν ἠγόρασε : αδιαφόρησε, δεν ενδιαφέρθηκε
• (ἐν) ἀδαμιαίᾳ περιβολῇ : ολόγυμνος
• ἀδήριτος ἀνάγκη : επιτακτική, άμεση ανάγκη
• αἰδώς Ἀργεῖοι : ντροπή, κύριοι! χρειάζεται και λίγο φιλότιμο !
• αἰέν ἀριστεύειν : πάντοτε να είσαι πρώτος
• αἰχμή δόρατος : το δυνατότερο σημείο, το ισχυρότερο ατού
• ἂκουσον, ἂκουσον : τι θράσος, τι αναίδεια !
• ἂκρον ἂωτον : αποκορύφωμα
• ἀλήστου μνήμης : αλησμόνητος, αξέχαστος (ειρωνικά συνήθως)
• ἂλλοθι : αλλού – δικαιολογία, ελαφρυντικό (μτφ)
• ἅμα τῇ ἐμφανίσει (γενέσει κ.α.) : με την εμφάνιση ….
• ἀμαχητί : χωρίς μάχη, χωρίς αντίσταση
• ἅμ’ ἒπος ἅμ’ ἒργον : μόλις το είπε και το έκανε
• ἀμισθί : χωρίς μισθό
• ἂμοιρος εὐθυνῶν : χωρίς ευθύνη
• ἀνάγκᾳ καί θεοί πείθονται : στην ανάγκη υποκύπτουν ακόμη και θεοί
• ἀνακρούω πρύμναν : οπισθοχωρώ
• ἀνάστα ὁ Κύριος : χαμός, φασαρία (μτφ)
• ἀναφανδόν : φανερά
• ἀνεπιστρεπτί : χωρίς επιστροφή
• ἂνευ χαρτοφυλακίου : υπουργός χωρίς υπουργείο
• ἀνήκεστος βλάβη : αθεράπευτη βλάβη
• ἂνθρακες ὁ θησαυρός : ο θησαυρός αποδείχτηκε ασήμαντος
• ἀντίπαλον δέος : αντίπαλος ίσης αξίας που εξασφαλίζει την ισορροπία
• ἀντί πινακίου φακῆς : για ένα ασήμαντο ποσό
• ἂνω ποταμῶν : εξωφρενικός, παράλογος
• ἀνωτέρα βία : εξωτερικός εξαναγκασμός
• ἂπαγε τῆς βλασφημίας : μη το πεις αυτό (γιατί θα είναι βλασφημία)
• ἀπ’ ἂκρου εἰς ἂκρον : παντού
• ἅπαξ διά παντός : μια για πάντα
• ἀπείρου κάλλους : απαράδεκτα πράγματα
• ἀπ’ ἐναντίας : αντίθετα
• ἀπεταξάμην τόν Σατανᾶν : για πρόσωπο ή συνήθεια που εγκαταλείψαμε ή απαρνηθήκαμε (από το μυστήριο της βάφτισης)
• ἀπευκταῖον : δυσάρεστο, συμφορά
• ἀπέχω παρασάγγας : απέχω πάρα πολύ
• ἀπνευστί : χωρίς αναπνοή, μονορούφι
• ἀπό ἀμνημονεύτων χρόνων : από τα αρχαιότατα χρόνια
• ἀποδημῶ εἰς Κύριον : πεθαίνω
• ἀποδιοπομπαῖος τράγος : εξιλαστήριο θύμα, αυτός που φορτώνεται τις ευθύνες των άλλων
• ἀποκηρύσσω μετά βδελυγμίας : αποδοκιμάζω κάτι με αηδία
• ἀποκύημα φαντασίας : δημιούργημα φαντασίας, ψέμα
• ἀπολωλός πρόβατον : παραστρατημένος, αυτός που βγήκε από το δρόμο του Θεού

πολλές ακόμα στην πηγή μας: stratilio/archives