— Κάτσε, χρυσό μου, φρόνιμα, να σε πλύνω! είπε η
μαμά.
— Παιδί μου, πρέπει να σταθείς ήσυχο, έκανε το
νερό.
— Αν δεν τριφτείς καλά με το σαπούνι, δε θα βγουν οι μουντζούρες! είπε ο
τρίφτης.
— Το ένα αυτί το σκουπίσαμε, τώρα η σειρά του άλλου! έκανε η πετσέτα.
— Λίγο βούρτσισμα ακόμη και θα είμαστε χτενισμένοι! είπαν η
βούρτσα
και το
χτένι.
— Πρώτα το ένα χεράκι κι ύστερα το άλλο! συμβούλεψε το πουκάμισο.
— Όσο πάνε, τα γαμπάκια μας παχαίνουν! αναστέναξαν οι
κάλτσες.
— Ό,τι αξίζει όλο το ντύσιμο, αξίζουν τα παπούτσια! καμάρωσαν τα μαύρα
γυαλιστερά
μποτάκια.
— Τώρα φόρεσέ με δίχως να ξεχτενιστείς! είπε το κόκκινο πουλοβεράκι.
— Και το τελευταίο εγώ! έκανε το μακρύ βελουδένιο
παντελόνι.
— Τώρα δε μένει παρά να σου σκουπίσω τη μυτούλα! πρόσθεσε το κάτασπρο
μαντιλάκι.
— Έτοιμοι! έτοιμοι! φώναξαν
όλα μαζί.
— Τίποτε δεν είναι έτοιμο, αν δε φιλήσω εγώ το παιδάκι μου! είπε η
μανούλα και έδωσε ένα ζεστό ζεστό
φιλί στο μαγουλάκι.
Γεωργία Ταρσούλη
paidika
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
καλή σας μέρα χαμομηλάκια καλά!!!!
ReplyDelete