Saturday, 26 September 2015

«Το εσωτερικό μας παιδί» ... λάμπει

«Το εσωτερικό μας παιδί», εκείνο το πλάσμα που αναζητά αγάπη, αποδοχή και φροντίδα και λαγοκοιμάται εντός μας άλλοτε διψασμένο, άλλοτε χορτάτο και ήρεμο, απεικονίζεται σ΄ ένα ιδιαίτερο, όσο και εντυπωσιακό έργο τέχνης.

Προσέξτε τις φωτογραφίες παρακάτω που μάς ξεναγούν σε ένα φεστιβάλ έργων τέχνης στη Νεβάδα. Ανάμεσα στα πολλά και σημαντικά καλλιτεχνικά δημιουργήματα που παρουσιάστηκαν εκεί, ξεχώρισε η «Αγάπη» του ουκρανού γλύπτη Alexander Milov.


Δύο ενήλικες κάθονται κάτω και οι πλάτες τους ακουμπούν. Σκεφτικοί, μόνοι, απελπισμένοι, θωρακισμένοι στον εαυτό τους, όπως το ερμηνεύει ο καθείς… Τη νύχτα, τα εσωτερικά παιδιά, τα τρυφερά πλάσματα που κατοικούν στη ψυχή τους, ακουμπούν το ένα το άλλο και συνομιλούν.


Όποια ερμηνεία κι αν δώσει η δική μας ματιά, κατά τον ίδιο τον δημιουργό τα έργα του «καταδεικνύουν τη σύγκρουση μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας καθώς επίσης και την εξωτερική και εσωτερική έκφραση της ανθρώπινης φύσης. Οι εσωτερικοί τους εαυτοί, διάφανοι, αγγίζονται ανάμεσα από τα σύρματα. Καθώς η νύχτα πέφτει, τα παιδιά αρχίζουν να λάμπουν, συμβολίζοντας την αγνότητα και την ειλικρίνεια που φέρνει τους ανθρώπους κοντά και που φωτίζει τα σκοτάδια της ζωής»…

Συχνά χάνουμε την επαφή με το εσωτερικό μας παιδί προκειμένου να γίνουμε αποδεκτοί στον κόσμο των «μεγάλων». Οι μάσκες μας, οι θωρακίσεις μας, οι «πανοπλίες» που φοράμε καθημερινά καταλήγουν να φυλακίζουν ερμητικά αυτή την ευαίσθητη πλευρά μας και να την κάνουν απροσπέλαστη.
Τον νού μας λοιπόν, στα «εσωτερικά μας παιδιά»… Τατραυματισμένα, τα κακοποιημένα, εκείνα που ζητούν ασφάλεια, αποδοχή και πρέπει να θεραπευτούν ώστε να ενσωματωθούν στον ενήλικο ψυχισμό. Χώρο και στα μαγικά εσωτερικά παιδιά, που με τον αυθορμητισμό, τονενθουσιασμό, την εφευρετική φαντασία, το παιχνίδι και τηναγνή επαφή με τη ζωή μάς θυμίζουν πώς να είμαστεχαρούμενοι και δημιουργικοί.

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki