Βασίλης Τζιγκούρας: Από υδραυλικός, σωτήρας ανάπηρων ζώων

Τα ζώα που έχει καταφέρει να σώσει είναι πάρα πολλά.  Ένα από αυτά είναι η Λίλυ του

Αναπηρικά αμαξίδια για σκύλους, γάτες, αλλά και για όλα τα ζωάκια που μπορεί να συναντήσει κανείς στην ελληνική ύπαιθρο, όπως χελώνες, κατσίκες, αλεπουδάκια και αρκούδες, φτιάχνει καθημερινά στο εργαστήριό του στο  Ίλιον ο Βασίλης Τζιγκούρας.

Για την κατασκευή τους χρησιμοποιεί αλουμίνιο για τον σκελετό, μαλακό ύφασμα για τα μαξιλάρια και πλαστικές ρόδες. Η υπηρεσία που παρέχει με όνομα «Plus2feet» έχει γίνει μάλιστα τόσο γνωστή, που του παραγγέλνουν αμαξίδια από όλες τις χώρες της Ευρώπης, από την Αμερική, αλλά και την Ινδία.

Με αφορμή τη Παγκόσμια Ημέρα για τα  Άτομα με Αναπηρία, η δράση του Βασίλη συζητήθηκε ξανά. Το περασμένο Σάββατο 28 Νοεμβρίου η ΕΡΤ με την εκπομπή της «Πλάνα με ουρά» ανέδειξε την πρωτοβουλία και γέμισε τις οθόνες μας ελπίδα. Κάτι αλλάζει.

Από εκεί που επικρατούσε η αντίληψη ότι όταν υπάρχει μια παράλυση για το ζώο, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να βάλουμε τέλος στη ζωή του για να μην βασανίζεται και να μην βασανιζόμαστε, περνάμε στην αντίθετη πλευρά. Περνάμε στην αντίληψη ότι καμία ζωή δεν περισσεύει και το αναπηρικό αμαξίδιο είναι ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο ώστε το εκάστοτε ζωάκι να πάρει πίσω ένας μέρος της χαμένης του ανεξαρτησίας.

Όπως παρατηρεί κι ο Βασίλης, «ο κόσμος προτιμά όλο και περισσότερο τελευταία να υιοθετήσει ένα παραπληγικό ζωάκι, παρά να αγοράσει». Φαίνεται άλλωστε και στον αριθμό των παραγγελιών.

Τα ζώα που έχει καταφέρει να σώσει είναι πάρα πολλά.  Ένα από αυτά είναι η Λίλυ του. Το σκυλάκι που ο ίδιος φροντίζει και δεν μπορεί να κινήσει τα πίσω του πόδια μετά από ισχυρό χτύπημα που δέχτηκε από αυτοκίνητο. «Είναι ένα σκυλάκι το οποίο βρισκόταν σε κυνοκομείο στη Λαμία και προοριζόταν μετά το ατύχημα που έπαθε για ευθανασία, όπως ορίζει ο νόμος. Πέντε μέρες πριν γίνει η ευθανασία, πήγαν εκεί κάποιες φίλες μου, το βούτηξαν και μου το έφεραν. Από τότε, πάνε τέσσερα με πέντε χρόνια, είναι μαζί μας».

Το πρώτο αμαξίδιο που έφτιαξε ήταν από σωλήνες αποχέτευσης, ένα υλικό που χρησιμοποιούσε παλιότερα ως υδραυλικός. Είναι προφανές ότι η νέα του δουλειά τον γεμίζει περισσότερο. «Ενθουσιάζομαι σαν την πρώτη φορά» λέει για τα αμαξίδια που κατασκευάζει, πολλές εκατοντάδες πλέον, κι αυτό γιατί βλέπει από την πρώτη στιγμή τη μεγάλη πρόοδο που σημειώνεται στη ζωή του ζώου.

Όπως λέει η κτηνίατρος Χρύσα Λαγουδάκη, που συνεργάζεται με το εργαστήριο, «σε ζωάκια που δεν έτρωγαν ή δεν έπιναν νερό πριν είδαμε να αλλάζει τελείως η διάθεσή τους».

«Έχουμε μειώσει σε πολύ μεγάλο ποσοστό τις ευθανασίες» σημειώνει ο Βασίλης και προσθέτει ότι πολλοί κηδεμόνες πλέον επιλέγουν, αντί να καταδικάζουν σε πρόωρο θάνατο το ζωάκι τους, να του δίνουν τη δυνατότητα να προλάβει έστω και μόνο μία ημέρα με το αμαξίδιο. «Είναι συγκινητικό. Τα αναπηράκια που παίρνουν την ευκαιρία που δικαιούνται» λέει και, όπως τονίζει, οι δράσεις δεν σταματάνε εδώ: «Με κάθε αμαξίδιο που θα πουλάμε, θα κρατάμε ένα χρηματικό ποσό για να το διαθέτουμε για στειρώσεις αδέσποτων».

Πηγή