Εκπαιδεύοντας στην... απανθρωπιά

Ο μικρός μαθητής από τα χρόνια τα παλιά περπατούσε 3 ώρες τη μέρα πηγαινέλα για το δημοτικό σχολείο, φορτωμένος με τη βαριά του σάκα και το καλαθάκι με το φαγητό.

Μια μέρα η δασκάλα του του έδωσε να πάρει μαζί του στην επιστροφή ένα τσουβαλάκι, μέσα στο οποίο είχε κλείσει μια γάτα, γιατί, λέει, ήταν κλέφτρα και της έκανε ζημιές. 

Του ζήτησε λοιπόν να την κουβαλήσει στο χωριό του, μιάμιση ώρα δρόμο, για να χάσει το δρόμο προς το σπίτι της και να γλιτώσει από αυτήν. 

Τι να κάνει ο μικρός, φορτώθηκε το τσουβάλι μαζί με τη σάκα και το καλάθι, αλλά λίγο παρακάτω δεν άντεξε το βάρος και ανοίγοντας το τσουβάλι, άφησε τη γάτα να φύγει. 

Η γάτα, φυσικά, ξαναγύρισε στο σπίτι της δασκάλας, η οποία την άλλη μέρα έδειρε αλύπητα τον μικρό, που δεν υπάκουσε στην εντολή της και του ξαναέδωσε το τσουβάλι με τη γάτα να την πάει στο χωριό του.

Αυτή τη φορά ο μικρός μαθητής δεν ελευθέρωσε το ζώο, πήγε παρακάτω κι άρχισε να το χτυπάει με δύναμη με το τσουβάλι πάνω στις πέτρες, ώσπου έπαψε να σαλεύει. 

Έτσι, ξεφορτώθηκε το βαρύ φορτίο και φόρτωσε την ψυχή του με ένα βάρος που ακόμη και τώρα που είναι παππούς τον βαραίνει.

Ας είναι αυτή η μικρή αφήγηση μια ευκαιρία να του πούμε πως δεν ήταν δικό του αυτό το έγκλημα.

thrania
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι