Αν θέλετε να σας εκτιμούν τα παιδιά σας...

... βάλτε τα να κάνουν δουλειές

“Μαμά, φέρε μου νερό”, 

“Μαμά, φτιάξε μου κάτι να φάω”

“Μαμά, πού είναι η μπλούζα μου”

Πόσες φορές την ημέρα ακούτε αυτές ή και παρόμοιες ερωτήσεις από τα παιδιά σας; 

Πόσες φορές ακούτε τη λέξη “μαμά” μαζί με μια απαίτηση, χωρίς κανένα “παρακαλώ” ή “ευχαριστώ”;

Ας το παραδεχτούμε. Είναι εκνευριστικό και μας προκαλεί και σε έναν βαθμό θλίψη. Όχι επειδή δεν θέλουμε να βοηθήσουμε ή να εξυπηρετήσουμε τα παιδιά μας, αλλά επειδή νιώθουμε πως δεν εκτιμούν τον κόπο μας. Δεν εκτιμούν τα όσα προσφέρουμε. 

Με λίγα λόγια, δεν εκτιμούν εμάς.

Μία μητέρα που είχε φτάσει στο έσχατο σημείο με τα παιδιά της και ένιωθε πως δεν την εκτιμούν καθόλου αποφάσισε να προχωρήσει σε μια ριζοσπαστική, αλλά αποτελεσματική λύση:

«Τις προάλλες ο γιος μου ήταν στο μπάνιο και έφτιαχνε τα μαλλιά του για αρκετή ώρα πριν βγει βόλτα. 

Κάποια στιγμή μου φώναξε “Μάνα, φτιάξε μου κάτι να φάω” και εγώ αποφασιστικά απάντησα: 

“Δεν μπορώ τώρα”. Ξέρετε γιατί;

Μία ημέρα πριν του είχα εξηγήσει πως οι απαιτήσεις της δουλειάς μου αυτόν τον καιρό ήταν πολύ μεγάλες και δεν μπορούσα να διακόπτω διαρκώς. Του είχα ζητήσει, λοιπόν, να φτιάχνει μόνος του τα σνακ του όταν δεν μπορούσα να τον εξυπηρετήσω. Απάντησε πως δεν είχε πρόβλημα αλλά δεν φαινόταν πρόθυμος να ακολουθήσει τη συμφωνία μας.

Και φαίνεται η πείνα του εκείνη τη στιγμή να λειτούργησε δυνατά, καθώς “νίκησε” τη γκρίνια που ξεκίνησε με την άρνησή μου.

Ναι ήταν πολύ δύσκολο και για εμένα. Αλλά αν τα παιδιά μου δεν μπορούν να ακολουθήσουν βασικούς κανόνες, δεν είναι δουλειά μου να τους προσαρμόσω ή να τους αλλάξω. Αν δεν επιμείνω σε μερικούς κανόνες, τότε δεν θα λέγονται κανόνες, αλλά προτάσεις και η ισχύ τους δεν θα είναι αυτή που πρέπει. Είναι, όμως, καλύτερο να μάθουν αυτούς τους κανόνες τώρα που οι συνέπειες είναι μικρότερες και μπορούν να τις αντέξουν ευκολότερα.

Δεν είναι εύκολο ούτε για εμένα να ακολουθώ αυτή την τακτική. Δεν είναι εύκολο να ξέρω πως το παιδί μου βγήκε για ποδήλατο το πρωί έχοντας φάει μια μπανάνα ή ένα μήλο, ειδικά αφού θα μπορούσα να του έχω ετοιμάσει ένα κανονικό πρωινό. Ωστόσο, ο καιρός που τους ετοίμαζα πρωινό, κολατσιό, μάζευα τα ρούχα τους, ήμουν υπεύθυνη για το τι θα φορέσουν ή το πότε θα κάνουν μπάνιο, έχει περάσει.

Θυμώνουν; Ναι.

Νιώθω ενοχές; Ναι!

Με εκτιμούν περισσότερο τώρα που γνωρίζουν ότι στη ζωή δεν θα είναι όλα τόσο εύκολα ούτε θα τους τα έχω όλα έτοιμα στο πιάτο; ΣΙΓΟΥΡΑ, ναι!

Τα παιδιά μου δεν είναι τέλεια, όπως δεν είμαι και εγώ. Όλοι έχουμε τα πάνω και τα κάτω μας, αλλά γνωρίζουν πως αν δεν ακολουθούν τους κανόνες, αν δεν καθαρίσουν το τραπέζι μετά το φαγητό, αν δεν μαζέψουν τα ρούχα τους, αν δεν τακτοποιήσουν τα παιχνίδια τους ή το σαλόνι που κάθονται και δεν μου συμπεριφέρονται με τον απαιτούμενο σεβασμό, συγκεκριμένα πράγματα δεν θα γίνουν. Για παράδειγμα, δεν θα τους αγοράσω τα παπούτσια που τόσο καιρό θέλουν.

Είμαστε ομάδα, οπότε χρειάζεται να δουλεύουμε μαζί. Θα τα βοηθώ αν βοηθούν τους εαυτούς τους. Και όταν βλέπουν ότι αγχώνομαι ή κουράζομαι και προτίθενται να με βοηθήσουν, φυσικά δεν περνά απαρατήρητο.

Εκτιμάμε τα πράγματα για τα οποία δουλεύουμε. Εκτιμάμε τους ανθρώπους που μας ενθαρρύνουν να βελτιωθούμε και να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά. Η αυτοπεποίθηση των παιδιών αυξάνεται όταν συνειδητοποιούν πόσα είναι ικανά να κάνουν.

Είναι δύσκολο να βλέπεις τα παιδιά σου να μεγαλώνουν και τις γονεϊκές σου μεθόδους να αλλάζουν και να γίνονται πιο αυστηρές, ώστε να τα διδάξουν πώς θα τα καταφέρνουν μόνα. Δεν ήταν πάντα εύκολο ούτε ήμουν πάντα καλή σε αυτό.

Ειλικρινά, είναι προτιμότερο να καθαρίζω το μπάνιο μόνη μου παρά να ακούω τις φωνές και τα κλάματά τους. Όταν όμως, περνούν εβδομάδες ή και μήνες νιώθοντας πως κανείς δεν σε εκτιμά, τότε μάλλον η ώρα για να αλλάξεις τις μεθόδους σου έχει φτάσει.

Και έτσι, αποκτάς περισσότερο χρόνο για εσένα και τα παιδιά σου μαθαίνουν να εργάζονται και να σε εκτιμούν…».

scarymommy
infokids